ရာသီဥတု သာယာကြည်လင်နေသော နွေရာသီရဲ့မနက်ခင်းတစ်ခု ……
စနေနေ့မို့ အတန်ငယ်ရှုပ်နေသော လမ်းမထက်ဝယ် ဆလွန်းကားအဖြူလေးက
တရွေ့ရွေ့ မောင်းနှင်လာသည်
“စည်သူရေ … လမ်းမှာ ခဏရပ်ပြီး ဘဘကြီးအတွက် အသီးလေးဘာလေး
ဝယ်သွားရအောင်”
“ဟုတ်ကဲ့ မမကြီး”
.
.
သစ်ပင်များအုံ့ဆိုင်းနေသော ခြံဝန်းအတွင်းသို့ ဆလွန်းကားအဖြူလေး
ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်……
“ဟော ငါ့တူနဲ့တူမကြီးတို့ပါလား … လာ လာ … အိမ်ထဲဝင်ကြဟေ့
မတွေ့ရတာတောင် ကြာပြီနော် … တူမကြီး
စင်ကာပူမှာကျောင်းစတက်ကတည်းကဆိုတော့
တစ်နှစ်လောက်တောင်ရှိပြီထင်တယ်”
“ဟုတ် ဘကြီးရေ… သမီးတို့လည်း လာမယ်လာမယ်နဲ့ပဲ မရောက်ဖြစ်တာပါ …
ဘဘ နေကောင်းတယ်နော် … ဘွားဘွားကြီးရော …”
“အေး ကောင်းပါတယ်ကွယ် … ကျန်းမာရေးကိုတော့ ဂရုစိုက်တယ်ကွဲ့ …
အခုပဲ သမီးတို့ ဘွားဘွားကြီးကို မနက်ခင်း ရေချိုး သနပ်ခါးလူးပေးပြီး မနက်စာ
ငါးဆန်ပြုတ်လေးကျွေး အားဆေးတိုက်ထားတာ … ပြီးမှ ဘဘလည်း ခြံထဲဆင်း
အပင်တွေရေလောင်းနေတာ …
အစိုးရတိုက်နယ်ဆရာဝန်ဘဝကနေ အငြိမ်းစားယူလိုက်ထဲက
အချိန်ပိုလေးတွေရလာတော့ အမေ့ကိုရော ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ရော
ပိုကျန်းမာအောင်ဂရုစိုက်ဖြစ်ပါတယ် တူမကြီးရေ”
“ဟုတ်ကဲ့ ဘဘကြီး … ကြားရတာ စိတ်ချမ်းသာလိုက်တာ …
ဒါနဲ့ ဘွားဘွားကို အားဆေးတိုက်တယ်ဆိုတော့ ဘာအားဆေးတိုက်တာလဲဟင် …
အားဆေးက တိုက်ဖို့ရောလိုလို့လား… သမီးကြားဖူးတာတော့
အစားအစာလုံလုံလောက်လောက်စားနေရင် အားဆေးသောက်တာ
အလကားပဲဆိုလို့ပါ… ဘဘက ဆရာဝန်ဆိုတော့ ခုလိုတွေ့ဖြစ်တုန်းလေး
သမီးတို့ကို ပြောပြပါလားဟင်… “
“အေး သမီးပြောတာ မမှားပါဘူး တူမကြီးရေ …
အားဆေးကို လူတိုင်းမဖြစ်မနေသောက်ရမယ်လို့တော့ မဟုတ်ပါဘူး …
အားဆေးဆိုတာ အဓိကကတော့ ဗီတာမင်ဓာတ်မျိုးစုံကို
လူတစ်ယောက်နေ့စဥ်လိုအပ်တဲ့ပမာဏအတိုင်း
ပေါင်းစပ်ထည့်သွင်းထားတာမျိုးကွဲ့ …
ဗီတာမင် ဆိုတာကတော့ လူ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ နေ့စဥ်လုပ်ငန်းဆောင်တာတွေအတွက်
မရှိမဖြစ်လိုအပ်တဲ့ သက်စောင့်ဓာတ်တွေ ဆိုပါတော့ကွယ် …
ဗီတာမင်တွေကို အဓိက အုပ်စုကြီးနှစ်ခု ခွဲထားတယ် …
ရေမှာပျော်ဝင်နိုင်တဲ့ ဗီတာမင် ဘီအုပ်စု ဗီတာမင်စီ …
ရေမှာမပျော်ဝင်နိုင်တဲ့ ဗီတာမင် အုပ်စု … ဗီတာမင်အေ၊ ဒီ၊ အီး၊ ကေ ရယ်လို့
နှစ်အုပ်စုခွဲထားတယ်… ခန္ဓကိုယ်ရဲ့လုပ်ငန်းဆောင်တာတွေ ချောမွေ့စေဖို့အတွက်
အဲ့ဗီတာမင်အမျိုးအစားအကုန်လုံးကို နေ့စဥ် သင့်တင့်တဲ့ပမာဏအတိုင်း
စားသုံးပေးဖို့လိုတယ်ကွဲ့ … အစားအစာအမျိုးအစား တစ်ခုထဲမှာတော့
ဗီတာမင်အုပ်စုအကုန်မပါနိုင်ဘူး … ဥပမာ … ဗီတာမင်အေ ဆိုရင် အဝါရောင်
အနီရောင်ရှိတဲ့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေမှာပါတယ် … ဗီတာမင်စီကျတော့
အရည်ရွှမ်းတဲ့ အချဥ်ဓာတ်ရှိတဲ့ အသီးအနှံတွေမှာပါတယ် … အယ် …
ဗီတာမင်ဒီကျပြန်တော့ အရိုးပါစားနိုင်တဲ့ငါးကလေးတွေ
နို့ထွက်ပစ္စည်းတွေမှာပါတယ် …
အဲ့တော့ တစ်နေ့တာအတွက်လိုအပ်တဲ့ ဗီတာမင်အမျိုးအစားတွေအကုန်လုံး
လုံလောက်အောင်စားသောက်ဖို့ဆိုရင် အစားအစာအုပ်စုအများကြီးကို
သင့်တင့်တဲ့ပမာဏနဲ့စားသောက်ဖို့လိုလာရော …
ကိုယ်က အဲ့လို စုံလင်အောင်စားနိုင်တယ် … အဲ့လိုစုံလင်တဲ့အစားအသောက်တွေ
ပြင်ဆင်ချက်ပြုတ်ဖို့လည်း အချိန်ပေးနိုင်တယ် … ချက်ပြုတ်တဲ့အခါမှာလည်း
အစားအစာထဲမှာပါတဲ့ ဗီတာမင်ဓာတ်တွေကို မပျက်စီး
မဆုံးရှုံးအောင်ချင်ပြုတ်ပြင်ဆင်တတ်တယ် ဆိုရင်တော့ အကောင်းဆုံးပေါ့ကွယ် …
အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် အဲ့လို စုံလင်အောင်မစားသောက်ဖြစ်တဲ့သူတွေ …
အသက်ကြီးလာလို့ သွားကမကောင်း အစားသေချာမစားနိုင်တော့တဲ့
လူကြီးသူမတွေ … နောက်ပြီး ရောဂါတစ်ခုခုကြောင့် ဗီတာမင်ချို့တဲ့နိုင်တဲ့သူတွေ …
အစားရှောင်တဲ့သူတွေ… ဒီလိုလူမျိုးတွေအတွက်ကျတော့ ဗီတာမင်အားဆေးတွေ
သောက်ပေးတာဟာ ကျန်းမာရေးအတွက် အထောက်အကူပြုတာပေါ့ကွယ် …
ဘဘ အရင် တိုက်နယ်မှာ ဆရာဝန် လုပ်တုန်းကဆို လူနာတွေများလွန်းတော့
နေ့လယ်စာလွတ်တဲ့အချိန် ညစာလွတ်တဲ့အချိန်တွေလည်းရှိ …
ဖြစ်သလိုစားလိုက်ရတာမျိုးလည်းရှိ … လူကလည်းပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေတော့ …
ဗီတာမင်အားဆေးတစ်နေ့တစ်လုံးသောက်ခဲ့တာပါပဲ …
အခု အသက်ကြီးတော့လည်း သောက်ဖြစ်တယ် …
ဘွားဘွားကြီးကိုလည်း တိုက်ဖြစ်တယ်ဆိုပါတော့ …
သူလည်းအသက်ကြီးလာတော့ အစားသေချာမစားနိုင်တော့ဘူးလေ …
ခန္ဓကိုယ်က ကျန်းမာနေမှ စိတ်ကလည်း ရွှင်လန်းနိုင်မယ်မလား …
အစားအစာတွေကိုလည်း သင့်တင့်မျှတအောင်စား
ဖြည့်စွက်ဗီတာမင်အားဆေးလေးလည်းသောက် …
သင့်တင့်တဲ့လေ့ကျင့်ခန်းလည်းလုပ်ရတာပေါ့ကွယ် …”
“ဟုတ်ကဲ့ ဘဘကြီး … ဟုတ်မယ်နော်
သမီးလည်း ခုစင်ကာပူမှာ ကျောင်းကတစ်ဖက် … အချိန်ပိုင်းအလုပ်ကတစ်ဖက်နဲ့ …
ဖြစ်သလိုပဲစားဖြစ်တာများတယ် … ဟင်းသီးဟင်းရွက် အသားငါး
စုံအောင်မစားဖြစ်ဘူး … ဘဘကြီး ပြောသလိုပဲ ဗီတာမင်အားဆေး တစ်နေ့တစ်လုံး
သောက်ရင်ကောင်းမယ်ထင်တယ် …… အခုက အသက်ငယ်သေးတော့
ဘာမှသိပ်မသိသာသေးပေမယ့် အသက်ကြီးလာတဲ့အခါ
ကျန်းမာရေးချို့တဲ့တာမျိုး ဖြစ်လာမှာစိုးတယ်…
အဲ့ဗီတာမင်ဆေးပြားတွေ သောက်လို့ ခန္ဓကိုယ်မှာ ပိုသွားရင်ရော
အန္တရာယ်ရှိနိုင်လားဟင် “
“ဗီတာမင်ဆေးပြားတွေမှာ လူ့ခန္ဓကိုယ်အတွက် တစ်နေ့တာလိုအပ်တဲ့
ပမာဏတွေကို အချိုးအစားနဲ့ ထည့်သွင်းဖော်စပ်ထားတာဆိုတော့
ဆရာဝန်ညွှန်ကြားတဲ့ပမာဏအတိုင်းသောက်မယ်ဆိုရင် အန္တရာယ်မဖြစ်နိုင်ပါဘူး
… ညွှန်ကြားတဲ့ပမာဏထက်တော့ ပိုပြီးမသောက်နဲ့ပေါ့ကွယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ ဘဘကြီး …
အခုလိုပြောပြတော့ သမီးတို့လည်း တော်တော်လေး နားလည်သွားတယ်…
ကျေးဇူးပါနော် … ဒီမှာ ဘဘကြီးနဲ့ ဘွားဘွားအတွက် အသီးတွေဝယ်လာတယ် …”
“မလိုပါဘူးကွာ … မင်းတို့လာတာနဲ့တင်ကို ဘဘက ပျော်နေတာ”
.
.
“ လာ စည်သူ … တို့တွေ ဘဘကြီးကိုကန်တော့ရအောင် …”
.
.
“အေးကွယ် … သာဓု သာဓု သာဓု … သက်ရှည်ကျန်းမာ
စိတ်လည်းချမ်းသာကြပါစေကွယ် …”
Author: ဒေါက်တာစုလှိုင်ဖြိုး
